ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

 قسمتی از متن رمان :

- کمک ،آتیش ،ماما آتیش
-محبت ،محبت بیدارشو محبت
باصدای مهبد از خواب بیدارشدم
-مهبد من می ترسم اینجایی؟؟مهبد
بادست دنبال مهبد می گشتم که مهبددستانم راگرفت وگفت:محبت نترس من همین جاهستم ،مثل همیشه کابوس بودنترس محبت
-مهبدکی این کابوسا تموم میشه کی مهبد؟؟
-تموم می شه خواهری من پیشتم
باصدای مهبد اروم شدم وبه خواب رفتم
صبح که بیدارشدم دستی به دوروبرم کشیدم مثل همیشه مهبدبه سرکار رفته بود عصایی که کناردستم بود رابرداشتم وبه حیاط رفتم تاب راپیداکردم وروی آن نشستم .
بیشترصبح هااینطوری بود روی تاب می نشستم وبه گذشته می رفتم وقتی دخترشروشیطونی بودم دریک خانواده ی خوشبخت یادمه مادرم همیشه بم می گفت سنگین رفتارکنم اینقدرآبروریزی نکنم بابام به دعواهای من ومامان می خندید ومامان هم بش غرمی زد که همش تقصیرتوئه که اینقدردخترولوسش کردی .من عزیزدوردونه ی بابا بودم ومهبد عزیز دردونه ی مامان ومهبد بچه آرومه ی خانواده بود همیشه لبخندرو لباش بود .
درسته خانواده پولداری نبودیم اما زندگی خوشی داشتیم .
امااون آتیش همه چیزواز بین برد .اون موقع هامهبدسربازبودوخونه نبودخوابیده بودم که باصدای جیغ ازخواب بیدارشدم باترس به خونه ی درحال آتیش نگاه می کردم ازمانع هاو آتیش می پریدم به دنبال جیغی که از اتاق مامان وبابا می اومد ولی خیلی دیر رسیدم ماما ن وبابا جلوچشم خاکسترشده بودن هنوز خاکسترشدن بابا ومامان جلو چشامه شوکه شده بودم سرجام خشکم زده بود قبل از این که به خودم بیام آتیش بم خوردودیگه هیچ چیز نفهمیدم .
وقتی بیدارشدم چشام وباز کردم اما جز تاریکی نمی دیدم صدای دروشنیدم:
-کیه؟
صدای مهبدوشنیدم که گفت:کی بیدارشدی؟؟
-الان مهبدچراهیچ جارانمی بینم
باحرفی که زدم احساس کردم مهبددست پاچه شده بود بعداز چنددقیقه گفت:چیزی نیست دراثرضربه کم کم بهترمی شی .
باحرف مهبد فکرمی کردم یه ضربه ی ساده هست وکم کم بهترمی شم ولی سه روزی گذشته بودومن هنوز هیچی نمی دیدم فهمیدم بیناییم واز دست دادم خسته شده بودم از دروغای مهبد سرش فریادزدم وگفتم:مهبدچراراستش ونمی گیی ؟؟من می دونم دیگه نمی تونم ببینم چرابم دروغ می گی؟؟باحرف من مهبداومدو روی تخت نشست احساس کردم شانه هاش درحال لرزیدنه